De leden van onze begeleidingscommissie vroegen ons aandacht te besteden aan beoordelingskaders die van toepassing zijn op hun inspanningen in relatie tot gemeenschapsvorming en solidariteit in superdiversiteit. Hun vraag komt voort uit een onvrede met de heersende beoordelingskaders. Deze zijn te kwantitatief, hebben te weinig aandacht voor het procesmatige en houden onvoldoende rekening met het innovatieve en experimentele karakter van hun zoektocht in een superdiverse samenleving.
In antwoord op de vraag en bezorgdheden van de leden uit onze begeleidingscommissie ontwikkelden we deze toolbox inzake impactevaluatie. We bieden hiermee tevens een perspectief om innovatieve praktijken van solidariteit in superdiversiteit beter te leren begrijpen en de mogelijke betekenis ervan voor andere plaatsen en contexten helder te krijgen.
Over impactevaluatie Over solidariteit in superdiversiteit als impact Naar de toolbox Naar handleidingen impactevaluatieZij die de impact van professionele interventies op concrete plaatsen waar mensen van diverse afkomst nabij zijn willen evalueren, komen ongetwijfeld enkele uitdagingen tegen. Bij elk van de zeven uitdagingen hieronder vind je inspiratiebronnen om mee aan de slag te gaan:
Het liefst bedient de overheid zich van kwantitatieve indicatoren om na te gaan of publiek gesubsidieerde organisaties op een daadwerkelijke, efficiënte en (kosten)effectieve manier bijdragen aan maatschappelijk relevant geachte doelen. Met publieke middelen gesubsidieerde activiteiten moeten steeds nadrukkelijker hun maatschappelijke meerwaarde op die manier aantonen, willen ze (blijvend) aanspraak maken op overheidssteun. Kwantitatieve indicatoren lijken sneller tot een draagvlak te leiden omdat ze op een duidelijke manier bepaalde ontwikkelingen en trends zichtbaar maken. Dat past perfect binnen een heersende cultuur van ‘New Public Management’. Binnen zo’n cultuur gaat de aandacht naar wat de organisatie allemaal concreet doet (cf. actiesfeer). Dat er verschillende manieren zijn om solidariteit in superdiversiteit te bereiken en dat het ook belangrijk kan zijn om bepaalde ambities te herdenken (bvb. een focus exclusief gericht op sociale cohesie verruimen en verdiepen) krijgt dan weinig of geen aandacht. Dat ondervinden ook de leden van onze begeleidingscommissie. Onder meer daarom vroegen ze ons aandacht te besteden aan de beoordelingskaders die van toepassing zijn op hun inspanningen in relatie tot gemeenschapsvorming en solidariteit in superdiversiteit.
Het ontwikkelen van solidariteit in superdiversiteit verloopt langs complexe praktijken. Gedetailleerde verhalen en kwalitatief onderzoek zijn daarom vaak nuttig. In tegenstelling tot cijfermatig materiaal kunnen verhalen meerdere facetten en evoluties in kaart brengen en onderliggende assumpties zichtbaar maken. Daarnaast is het belangrijk om verschillende methoden met elkaar te combineren en verschillende soorten data te verzamelen.
Voor impactevaluatie kan je met andere woorden terugvallen op tal van andere methoden dan deze die louter en alleen gericht zijn op cijfers. Methoden gebaseerd op verhalen zijn bijvoorbeeld geschikt om diverse belevingen van de beoogde solidariteit in beeld te krijgen. Zogenaamde mapping- en tracingmethodes laten dan weer toe om een scherp beeld te krijgen op de processen die bijdragen tot solidariteit in diversiteit. Een overzicht:
